Loading...
Қазағымның байлығы
с., ә. Жарылқасын Тұрлыбековтікі
Өмірдің аяқ - ақпаны, Жүректен сая таппады, Мейірімнің аптабы, Ақылы, Ары - мақтаны. Жалынын жастық шақтағы, Ұрпаққа сый ғып сақтады, Қазағымның қарттары.
Қарашы, досын, тұр-дағы Ауылға әсем қырдағы. Махаббат тұнған гүл бағы, Қызғалдақ өскен қырлары, Елімнің сұлу сырларын, Паш етіп көктем жырлады, Қазағымның ұлдары.
Секілді мұнар шыңдағы, Есіңнен кетпес тұз-дәмі. Жаз болып атар күз таңы, Өзіңді құшса қыз жаны. Соқса да тұрмыс ызғары, Ұясын алтын бұзбады. Қазағымның қыздары.
Құдыреті - шырын гүлдегі, Жұлдыздай нұрлы түндегі. Шашуы - шуақ күндегі, Ауылы баққа іргелі, Даламмен үндес үндері. Толқытып жанды биледі, Қазағымның күйлері.
Ақ нөсер болып ашылған, Қуатын алған жасыннан. Шұғыла - арман шашылған, Бойыма сіңген жасымнан. Самал боп ескен ән лебі, Өмірдің тозбас сәндері, Қазағымның әндері.
Прочитано: 585
|